Rotterdamse parazwemmers liggen op koers voor Tokyo

Steevast zwemt Nederland op de Paralympische Spelen aardig wat eremetaal bij elkaar. In de nationale selectie zitten twee zwemmers uit de Rotterdamse regio: Rogier Dorsman (20) en Thomas van Wanrooij (17). De kans is groot dat zij volgend jaar naar Tokyo mogen. Hoe bereiden zij zich voor, wat betekent corona voor hun planning en hoe schatten ze hun kansen in?

Beide zwemmers hebben een visuele beperking. Ze komen uit in verschillende klasses. Thomas zwemt in klasse S13 voor slechtzienden, Rogier in klasse S11 voor blinden (hij heeft nog 1 procent zicht). Het duurt nog maanden voor de eerste wedstrijden weer op het programma staan. “Begin december pas. Binnen de ploeg doen we onderling wedstrijdjes. Eens in de drie of vier weken simuleren we een wedstrijddag. Doen we ’s ochtends en ‘s middags een race. Dat wordt gefilmd, zodat we kunnen analyseren hoe het ging.”

Limiet op zak
Bij de mannen zijn er startbewijzen voor acht Nederlandse deelnemers. “Door het uitstel als gevolg van corona zijn er twee gestopt”, vertelt Rogier. “De selectie telt nu acht heren. Dus dat komt goed uit.”

Rogier en Thomas behoren tot de zes zwemmers die al één of meer limieten hebben behaald. Rogier heeft voor vier afstanden de limiet op zak: 100 meter schoolslag, 100 meter rugcrawl, 200 meter wisselslag en 400 meter vrije slag. Hij heeft al op het hoogste podium gestaan. Op de laatste WK in Londen, in 2019, won hij twee gouden en twee zilveren medailles. De 20-jarige Heerjansdammer mag er normaal gesproken wel van uitgaan dat hij over een jaar zijn koffers mag pakken voor Tokyo. Zelf blijft hij toch voorzichtig: “Zeker ben je nooit. Stel dat ik in het voorjaar een been breek… Dan kan ik Tokyo alsnog vergeten.” Over zijn medaillekansen wil hij helemaal nog niet speculeren. “Ik ga me zo goed mogelijk voorbereiden en op de Spelen gewoon mijn uiterste best doen en zo hard mogelijk racen. Wie weet hoe hard de concurrenten trainen…”

Rogier was al jong een waterrat. Binnen een jaar haalde hij zijn A-, B- en C-diploma. Hij was pas zes en werd gevraagd om bij de plaatselijke vereniging te komen zwemmen. “In de klas zat iedereen op voetbal, ik op zwemmen.” Hij had toen nog geen beperking; op zijn twaalfde werd hij van de ene op de andere dag slechtziend. Dat verergerde in de jaren daarna. Maar het zwemmen gaf hij niet op.

Meer kracht
Thomas greep met een 4e en een 5e plaats net naast een medaille op het WK in Londen. Zijn favoriete afstanden zijn de 100 meter school, 200 meter wissel en 100 meter rug. Voor de eerste twee zwom de Rotterdammer al onder de limiet; voor de 100 meter rug gaat dat ook nog lukken, als het aan hem ligt. “De tijd heb ik al eens gezwommen, alleen was dat niet in een officiële kwalificatiewedstrijd.”

RTS Thomas van Wanrooij in tenue.jpg

“De kans is vrij groot dat ik meega, maar de bondscoach beslist pas volgend jaar. Waarschijnlijk in april, na het laatste kwalificatietoernooi. Dat duurt nog best lang.” Ongunstig vindt Thomas het uitstel van de Paralympische Spelen door corona niet: “Ik heb nu de kans om harder te trainen en nog sterker te worden. Ik ben nog vrij jong. Of ik met zeventien of achttien jaar naar de Spelen ga, maakt aardig verschil qua kracht.”

Hij zwemt al sinds zijn achtste, maar pas sinds zijn veertiende, na een talentendag op Papendal, heel fanatiek. “Het is allemaal heel snel gegaan. Ik zit er pas drie jaar bij.” Thomas was genomineerd voor Rotterdam Sporttalent van het Jaar 2019. “Ik werd het niet, maar het voelde wel bijzonder dat ik officieel als talent word gezien. Ik haal gewoon het beste uit mezelf tijdens wedstrijden, verder ben ik een normaal persoon.”

Weer het water in
Van corona en beperkingen hebben de parazwemmers nog nauwelijks hinder. Thomas: “In het begin was het even moeilijk en trainde ik veel thuis op de hometrainer. Gelukkig mochten we eind mei weer het water in.”

“Als ik fietsen zó leuk had gevonden, was ik wel wielrenner geworden”, grapt Rogier. “We kunnen nog niet helemaal volop trainen, zoals vóór corona, maar wel weer volle weken maken. De tijden zijn wat aangepast. We mogen niet met z’n allen tegelijk en trainen daarom in shifts.”

Voluit trainen was voor Thomas de afgelopen tijd niet mogelijk. Dat kwam door een opmerkelijke blessure: “In juli liep ik een hersenschudding op… Ik zwom met m’n hoofd tegen de kant.”

Wat ook lastig is voor Thomas, is dat hij komend schooljaar examen moet doen. “Ja, de havo. Om dat te kunnen combineren met de trainingen en voorbereidingen op Tokyo, doe ik het examen verspreid over twee jaar. Dat is gelukkig mogelijk op Thorbecke. Ik ben blij dat ik na de tweede klas daarheen ben gegaan. Juist om meer tijd te kunnen vrijmaken voor het zwemmen.”

RTS Rogier Dorsman.jpeg

Trainingsmaatje
Rogier en Thomas zagen elkaar vier keer in de week tijdens de trainingen van de nationale selectie in Amersfoort. “Toen ik begon was Rogier m’n trainingsmaatje”, vertelt Thomas. “Nu trainen we deels in verschillende groepen. We volgen individuele schema’s. Ik train nu vooral op specialisatie voor school- en wisselslag en hij is bezig meer kilometers te maken.”

Thomas spreekt vol bewondering over Rogier. “Zijn prestaties op het WK zeggen alles: daar zwom hij uitmuntend.”

Rogier zegt op zijn beurt over Thomas dat hij veel talent heeft. “Anders zwem je niet mee met de wereldtop. Op het WK vorig jaar was hij pas 16. Als je zo jong al mee mag doen, zegt dat genoeg.”

Tekst: Martin Dekker