Ik stond met mijn rug tegen de muur

Op haar 30ste hoopt judoka Juul Franssen olympisch te oogsten in Tokio. In 2017 stond ze nog naast de tatami na een conflict met de judobond.

De geboren Limburgse weigerde al haar trainingsuren in trainingscentrum Papendal te maken. Ze werd uit het nationale team gezet en kon fluiten naar haar A-status bij NOC*NSF en de bijbehorende maandelijkse vergoeding die topsporters daarvoor ontvangen. ,,Ik stond met mijn rug tegen de muur en heb feitelijk dertien maanden buitenspel gestaan.’’

Ze zakte van de tiende naar de vijftigste plek op de wereldranglijst. Daardoor was ze niet meer geplaatst op toernooien. ,,Sponsors moeten dan toch het vertrouwen houden, want zij konden niet aan mij verdienen. Mijn salaris werd me in die periode afgenomen.” Gelukkig voor haar sprongen haar sponsors bij.

Evenals andere Rotterdamse sporters krijgt Franssen financiële ondersteuning van Rotterdam Topsport. ,,Denk ook aan fiscale hulp, clinics geven, samenwerken met organisaties waarmee ik mijn prestaties kan verbeteren en een  jaarabonnement bij het Sportbedrijf Rotterdam. Dat heeft mij veel opgeleverd.’’

Ik krijg er nog kippenvel van, dat moment was magisch.
- Juul Franssen

Magisch
Na een gewonnen rechtszaak heeft ze haar A-status terug. ,,Ik heb geen idee hoe ik dat voor elkaar heb gekregen. Nu is alles wel weer oké, maar behalve mijn naasten heeft niemand een idee hoeveel mentale energie me dit allemaal gekost heeft.’’ 

Franssen, inmiddels vijfde op de wereldranglijst en winnares van WK-brons in 2018 en 2019, is nu gefocust op de Spelen. ,,Ik was 10 toen ik Mark Huizinga, van wie ik posters op m’n slaapkamer had hangen, in 2000 olympisch goud zag winnen. Ik krijg er nog kippenvel van, dat moment was magisch.’’


Tekst: Wesley van Oevelen
Foto: Bart Hoogveld

Bron: AD Special - Sport in Rotterdam 
10 januari 2020