"Ik heb liever niet dat ze komt kijken"

Dat deed Tatjana Kasparian, de moeder van Artjom toch al niet. Maar voor het boksgala “Gladiatoren aan de Maas”, op 17 en 18 november bleek het een terechte waarschuwing.

Foto's: Ellen de Monchy

Aan de omgeving lag het niet:  een prachtig uitgelichte hal, feestelijk gedekte lange tafels, een heuse champagnebar en het mooiste uitzicht van de stad: De ondergaande zon in de Maas. De organisatoren van “Gladiatoren aan de Maas” zorgden voor een in alle opzichten feestelijke avond: een goed gevuld programma van boksliefhebbers, die een jaar lang trainden om vanavond in de ring te staan en een wedstrijd in het kader van U.S.A. meets Holland: Atif Rasheed Oberlton jr. tegen Artjom Kasparian.

EdMonchy28 - web.jpg

Datgene waar de Nederlands kampioen in de klasse tot 81 kilo echt een bloedhekel aan heeft: om zichtbare schade op te lopen, is dus precies wat gebeurde in zijn partij van zaterdagavond tegen Atif: Een treffer op het linker jukbeen, wat resulteerde in een flinke blauwe plek. Kasparian ging goed van start tegen de boomlange Amerikaan, met uit ijzer gegoten biceps en een reach van hier tot pak ‘m beet Tokyo. Dat is ook de plek waar hij zeker zal uitkomen op de Olympische Spelen van 2020 aldaar. Artjom wil dus precies hetzelfde. Een goed begin voor een interessante eerste confrontatie in de ring. De tactiek had de Rotterdammer al in zijn hoofd: “Tempo hoog houden, niet teveel nadenken, ik ga aanvallend boksen, hij is een stuk langer dan ik, daar moet ik rekening mee houden.  Die Amerikanen houden ervan om lekker stil te staan, ik ga er links en recht omheen”. Ook moest hij extra rekening houden met de rechts voorstaande bokser, wat het voor hem extra lastig maakte.

“In de voorbereiding was ik enigszins gehandicapt, met name door een 2 weken durende griep, gecombineerd met een boksblessure, waardoor de training voor deze wedstrijd op een laag pitje stond. Daardoor had ik ook tamelijk last van spanning, wat zich in de wedstrijd uitte door een soort verkramping in mijn lijf, waardoor ik moeilijk op gang kwam.”

Beide boksers gingen er wel meteen vol in, wat resulteerde in een aantrekkelijke en aanvallende eerste ronde. Fysiek waren ze aan elkaar gewaagd. De treffers waren tot in alle hoeken van de Cruise Terminal te horen.  De tweede ronde deed Atif er meteen een tandje bij, waardoor Artjom voluit aan de bak moest.  De slotronde resulteerde voor 2 juryleden nog in winst voor Artjom, de rest was voor de Amerikaan, die uiteindelijk won met een totaalscore van 3-0.

World Port Boxing
Rotterdam, Cruise Terminal, zondag 18 november.

Op de bomvolle tweede avond van het boksgala moest de Nederlandse selectie van 8 boksers aan de bak tegen een zorgvuldig geselecteerd team, afkomstig uit alle uithoeken van Amerika: van Pittsburgh tot Minneapolis.

EdMonchy1 - web.jpg

Op de bomvolle tweede avond van het boksgala moest de Nederlandse selectie van 8 boksers aan de bak tegen een zorgvuldig geselecteerd team, afkomstig uit alle uithoeken van Amerika: van Pittsburgh tot Minneapolis. Trainer Adonis Frazier, zelf afkomstig uit de Twin Cities was zeer te spreken over de ontvangst in Rotterdam  (“this city looks a lot like home”) Hij vond de Nederlandse boksers “nice guys”, en het feit dat ze mochten trainen in de wijk waar ooit “The Dutch Windmill” (Bep van klaveren) zijn bokscarriere was begonnen,  vond hij een hele eer. Adonis bleek een volle neef te zijn van Andre Anderson (a.k.a. Andre Cymone) de familie waar zijn muzikale stadgenoot Prince jaren in huis heeft gewoond en met wie hij zijn carriere ooit begon.

De avond werd, na twee partijen in de voorronde,  geopend met een verrassend goed presterende Sammy Wagensveld, die zich tegen Keyshawn Davis manmoedig staande hield. Snelle uitvallen, afgewisseld met mooi geplaatste punches, deden de 1300 boksliefhebbers meteen uit de stoelen komen.

Davis was uiteindelijk te sterk: Amerika scoorde het eerste punt. De tweede, derde en vierde partij waren ook voor U.S.A. In het vijfde gevecht won Max v.d. Pas verrassend van Troy Isley.

Ook partij zes was voor U.S.A: Richard Torrez versloeg Stanley Koemans op punten.  De hoop op winst werd nu in de handschoenen gelegd van Peter Mullenberg die uitkwam tegen Jared Anderson. Hij deed wat hij moest doen: In een technisch hoogstaande wedstrijd de Amerikaan verslaan en Nederland aan zijn tweede zege helpen.

Tenslotte kondigde ringspeaker/podiumzanger Ray Martin “The Main Event”aan.

De wedstrijd waar door boksliefhebbers reikhalzend naar was uitgekeken:
Khalil Coe versus Artjom Kasparian

EdMonchy26 - web.jpg

Coe, met meer dan 80 partijen waarvan 60 met winst afgesloten, staat vooral bekend als de man die de meervoudig Wereld- en Olympisch kampioen: Julio Cesar La Cruz(Cuba) met KO naar de mat verwees. In zijn thuisland wordt hij omschreven als “Team U.S.A.’s newest boxing star” (officiele site van USA Boxing)

Artjom was voorafgaand aan dit Gala behoorlijk gespannen. Omgaan met zenuwen is ook een belangrijk onderdeel van de bokssport. Je staat alleen in de ring met een tegenstander die je het liefst naar de mat wil slaan. Hiermee omgaan hoort er gewoon bij, volgens Artjom, of zoals hij het zelf omschrijft: “Een held en een lafaard voelen precies hetzelfde, de lafaard doet niks en degeen die wel wat doet, wordt dus een held”. Hij heeft veel aan de steun van het thuisfront, niet alleen familie en vrienden, coaches, maar ook de Rotterdamse boksliefhebbers. Hij vindt dit Gala het mooiste waar hij tot nu toe gebokst heeft. 

EdMonchy11 - web.jpg

Over zijn tegenstander zondag:  “Coe heeft een heel andere stijl, dan bijvoorbeeld La Cruz. Typisch Amerikaans, heel explosief, werkt efficient, kijkt voortdurend, rekent veel op zijn rechterhand. Hij slaat ze ook vaak KO met rechts. Daar moest ik dus voor oppassen. Zelf initiatief nemen en er veel omheen draaien, uit zijn ritme proberen te brengen. Ik was een stuk rustiger zondag. Ik dacht:  Ik ga dit doen. Ik voelde zijn kracht wel tijdens de wedstrijd, maar ik kon er goed mee omgaan. Ik wist hoe hard hij sloeg. Bang voor een KO was ik toen ook niet meer. Ik span mijn kaakspieren stevig aan, dan kan je er met een hamer op slaan en ga ik nog niet out”

Trainer Ton Dunk:  “Artjom’s enorme wil om te winnen heeft hem mede de winst opgeleverd. Dat komt ook omdat hij van de verloren wedstrijd daarvoor geleerd heeft en daardoor veel zelfverzekerder in de ring stond zondag. Het tactisch plan heeft op deze manier goed gewerkt.

En Moeder Kasparian? Die kon de wedstrijd op maandagavond terugkijken op RTV Rijnmond.

EdMonchy18 - web.jpg