Britta Koehorst op de Open Engelse Kampioenschappen

Hallo allemaal, mijn naam is Britta Koehorst, en ik ben fulltime zwemmer bij het Regionaal Trainings Centrum (RTC) in Den Haag. Ik ben 14 jaar, en in het zwemmen betekent dat dat ik Jeugd 1 ben. Ik train al bijna 3 jaar bij het RTC, en mijn trainster is Karin van Straaten.

Als je bij het RTC zwemt, betekent dat dat je bij de Nationale Jeugdselectie van de KNZB zit. Voor dit niveau moet je veel uren trainen. Ik train 14 uur in het water en op het land nog eens 4 uur. Dat bestaat uit kracht, stabiliteit en lenigheid. Als je bij het RTC zwemt, mag je soms mee naar een internationale wedstrijd. De bond vindt dat belangrijk voor de ervaring die je dan kunt opdoen omdat het internationaal vaak allemaal anders gaat dan in Nederland.

Afgelopen voorjaarsvakantie was ik met de KNZB jeugdselectie in Edinburgh in Schotland om deel te nemen aan de Open Engelse Kampioenschappen. Een onderdeel van dit toernooi waren ook de Engelse Jeugdkampioenschappen. De categorie was Jeugd Open, dus dat betekende voor mij dat ik moest zwemmen tegen meisjes van 1 en 2 jaar ouder. Het niveau van zwemmen is in Engeland erg hoog. De jeugd traint daar gemiddeld veel meer uren dan wij hier in Nederland. Iemand van mijn leeftijd bijvoorbeeld traint in Engeland al 20 uur in het water, en dat verschil is vooral op de langere afstanden heel goed te zien. We hadden als Nederlandse zwemmers dus wel een uitdaging!

Toen we weg gingen uit Nederland was het hier erg koud en sneeuwig, maar dat was in Schotland nog veel erger! De sneeuwval hinderde daar allerlei gewone dingen, zo konden er bijvoorbeeld geen voorraden gebracht worden in winkels en restaurants, en konden een heleboel zwemmers uit andere delen van Engeland niet op tijd in Edinburgh komen. Heel even hebben ze overwogen om het toernooi af te lassen, maar gelukkig hebben ze dat niet gedaan! Wij hadden ook last van deze dingen, want er was in het restaurant op een paar dagen veel te weinig te eten! Daardoor hadden we allemaal erg honger met het naar bed gaan. Om dan de volgende dag toch weer goed te zwemmen was best moeilijk, maar onze trainster was trots op ons dat we toch goed onze focus hebben gehouden.

Wist je trouwens dat ze in Engeland met inzwemmen linksom zwemmen in plaats van rechtsom.

 Dat wordt een hele rommelige boel in het bad als er ook veel buitenlanders meedoen!

- Britta Koehorst -

Het toernooi is voor ons best goed gegaan. Wij waren als team niet getapered (dat betekent dat je rust hebt genomen om op je sterkst te zijn voor een wedstrijd). Wij gaan taperen voor de Swimcups in Nederland in april, en taperen kan je niet te vaak doen in 1 seizoen. Dus wat dat betreft hadden we wel een achterstand bij de Engelse jeugd, die voor hun kampioenschap natuurlijk wel getapered waren. Toch heb ik nog een persoonlijk record gezwommen op de 50m rugslag, en zat ik in de jeugdfinale (laatste 8) bij de 50m vrij. Daar was ik vooral heel trots op, omdat ik een aantal hele goede zwemsters die ouder waren dan ik achter me had gelaten! In de finale werd ik 8e, omdat ik een slechte breakout had (als je na je duik bovenkomt), maar ik stond er toch maar wel!

Verder heb ik nog de 50m school-, 50m vlinder- en 100m rug- en vrije slag gezwommen. Dat ging ook allemaal goed, want ik zat daar dicht bij mijn persoonlijke records, wat zo vroeg in het langebaan seizoen en ongetapered best wel goed is. Verder heeft ons team een paar limieten gehaald voor de Europese Jeugd Kampioenschappen en zelfs 2 limieten voor de Jeugd Olympische Spelen!

Al met al was het een supergezellige en leerzame ervaring, en ben ik heel blij dat ik dit heb meegemaakt!